ساخت دیوار سبز در محل زندگی یا محیط کار ، ارزش افزوده برای واحد ساختمانی شما ایجاد می کند.
اگر در حال ساخت یک واحد ساختمانی یا بازسازی منزل خود هستید ، طراحی و پیاده سازی حداقل یک دیوار سبز را در برنامه خود قرار دهید .
این کار باعث دید بصری زیبا برای ساکنین و همینطور رهگذران خواهد شد. علاوه بر آن، منجر به افزایش سرانه فضای سبز شهری، سرانه فضای سبز ملک و ایجاد الگوی مهندسی مناسب در راستای توسعه فضای سبز عمودی خواهد شد.
امروزه، بسیاری از ساختمان و ملک های تجاری یا شخصی، بدون حیاط یا بالکن مناسب طراحی می شوند. این ضعف در طراحی و نبود فضای سبز را می شود به سادگی با طراحی یک گرین وال برطرف کرد.
با اینکار هم اصول توسعه پایدار را رعایت کرده اید و هم باعث کاهش دمای فضاهای داخلی در فصول گرم شده اید.
همانند روف گاردن ها، که برای زیبایی پشت بام و بالکن ایجاد می شوند، دیوار سبز نیز انواع مختلفی دارد.
این دیوارها از نظر اجرا به ۵ دسته اصلی تقسیم می شوند.
- مدولار
- کابلی
- شبکه ای
- نمد پلیمری
- هیدروپونیک
مدولار
دیوار سبز مدولار توسط داربست های فلزی بسیار سبک از جنس استیل گالوانیزه ایجاد شده
که هم می توانند بر دیوار بنا قرار داده شوند و هم می توانند سازه ای مستقل داشته باشند.
نکته جالب توجه این پنل ها این است که می توان به آن ها فرم داد
تا اشکال و منحنی های دلخواه را ایجاد کرد و زیبایی بصری را 2 چندان کرد .
این سیستم مدولار به خاطر سختی و استقامت بالای پنل ها،
می توانند بعنوان پل بین قسمت های مختلف ساختمان و یا به عنوان دیوارهای سبز مستقل استفاده شوند.
کابلی
از سیستم کابلی برای نگهداری و رشد گیاهان رونده پر شاخ و برگ استفاده می شود.
سیستم کابلی در واقع از یک سری توپی، از جنس فولاد ضد زنگ تهیه شده، که قابلیت عبور کابلها و کشش و انقباضشان از میان یکدیگر را داشته باشند.
این شبکه ها همان تکیه گاه گیاهان رونده خواهند بود.
توپی ها به کمک پیچی که از میان سوراخ مرکزی توپ عبور می کند، به سطح دیوار نصب می شوند.
دیوار سبز شبکه ای
دیوارهای سبز شبکه ای، سازه های بسیار سبکی هستند که تکیه گاهی فولادی برای گیاهان بالارونده ایجاد می کنند.
این حائل به دیوار یا به سازه ساختمان متصل می شود.
شبکه های سیستمی اغلب برای نگهداری از گیاهانی که رشدی آهسته داشته باشند مناسب هستند.
در کل، سیستم های شبکه توری انعطاف پذیرتر از سیستم کابلی هستند و قابلیت طراحی متنوع تری دارند.
نمد پلیمری
در سیستم دیوار سبز با نمد پلیمری، یک پارچه نمدی با قابلیت زهکشی استفاده می شود
که به شکل مشخصی تاخورده تا بر روی قاب زیر ساخت قرار بگیرد.
به صورتی که یک یا چند گلدان یا محفظه برای کشت عمودی ردیف به ردیف با طبقات رو به بالا ایجاد شود.
در این شرایط، گیاه در غلاف اولیه قرار گرفته و در این محفظه ها کاشته می شود.
این روش سیستم جدیدتری نسبت به سایر سیستم های اجرای دیوار سبز است.
این روش مزیت‌هایی همچون سبکی سازه، تعویض و تغییر آسان گیاهان، تهویه مناسب، آزادی عمل در انتخاب گیاهان و مختلف و سیستم زهکشی قوی‌تر دارد.
هیدروپونیک
در این روش بستر کشت بر پایه آب است. به عبارت دیگر خاکی وجود ندارد و آب کلیه مواد غذایی مورد نیاز گیاهان در دیوار سبز را تامین می کند.
در این سیستم ابتدا طرح مدنظر ترسیم شده و سپس گل ها و گیاهان مناسب آن نصب می شوند.
این دیوار با سیستم تاسیساتی که روی آن نصب می شود به صورت هوشمند مواد غذایی را به گیاهان تزریق می نماید.
برای انتخاب گیاهان چه نکاتی را مدنظر داشته باشیم؟
قبل از شروع هر کاری، شرایط زیست محیطی محلی که می خواهید دیوار سبز در آن قرار بگیرد را بررسی کنید.
نکات زیر به طور کلی باید هنگام اجرای گرین وال یا دیوار سبز مدنظر قرار بگیرد:
- موقعیت اقلیمی و اکولوژیک سایت : شامل نور، دما، رطوبت محیط، شدت وزش باد، ارتفاع محیط و …
- بررسی گونه های مختلف گیاهی آن منطقه : در صورت انتخاب گونه های گیاهی نامناسب برای محیط، هزینه های نگهداری دیوار
به دلایل مختلف چون خشکی یا نیاز به آب فراوان، آفات گیاهی و نوسان های دمایی بسیار بالا می‌رود .
- آفات گیاهی : به طور طبیعی، با ایجاد یک فضای سبز، جاندارانی نیز به محیط اضافه خواهند شد.
بسیاری از این جانوران بی ضرر و اصطلاحاً جزو حشرات پاک محسوب می شوند.
اما بعضی از انواع گیاهان محلهای مناسبی برای زیست حیواناتی چون مارمولک ها خواهند بود.
بنابراین در انتخاب نوع گیاهان دیوار سبز دقت کنید، خصوصاً در فضاهای مسکونی .
پیشنهاد می شود در اقلیم های سرد و خشک از گیاهانی پوششی با تراکم بالا استفاده کنید که جلوی تابش خورشید بین برگها را کاهش داده و دیوار همیشه سبزی داشته باشید.